In de computertechniek worden afbeeldingen weergegeven met 8 bits bestanden. Dat betekend dat de helderheid van een beeldpunt (=pixel) per kleur kan worden aangeven in maximaal 256 niveaus (2 tot de macht 8). Deze norm is het gevolg van het feit dat onze ogen niet in staat zijn om kleiner helderheidsverschillen als deze 1/256 te kunnen zien en het daarom zinloos is kleiner helderheidsverschillen te benoemen. Een andere zaak is dat een hogere bitdiepte wel zijn voordelen heeft als het gaat over bestanden die bewerkingen ondergaan zoals die veel bij de digitale techniek aan de orde zijn. Daarom zie je meestal dat serieuze bewerking programma's met 16 bit werken waardoor er dan 65536 niveaus beschikbaar zijn om de helderheid van een pixel aan te geven. Maar zoals hierboven aan gegeven is het zinloos een afbeelding -die zo te noemen klaar is- te presenteren in een hogere dan 8 bits bestand. Ik heb ( in 2011) een demobestand gemaakt waar die 256 niveaus zijn toegepast. Een dergelijk bestand bleek toen alleen opgeslagen te kunnen worden in het BMP formaat omdat elke ander opslag optie niet de gehele reeks van 256 niveaus in het bestand vastlegden. Het beste resultaat wat ik ook met de z.g. verliesvrije opties van b.v. tiff of fits toen kon bereiken was dat waar het aantal niveaus tot 128 was terug gebracht. Omdat BMP bestand de waarde van de drie kleuren van elke pixel zonder enige compressie vastlegt zijn dat erg grote bestanden als je het relateert aan de grootte van de afbeelding maar er gaat dan absoluut niets van de afbeelding verloren.
Onderstaand demobestand is HIER te openen in een nieuw venster en is vanuit dat venster met het rechterklikmenu van je muis te downloaden. Open het bestand in Photoshop. Kijk dan via -info- naar de helderheid van een bepaalde vlak. Probeer dan de grens te zien van twee vlakken die een helderheidsverschil hebben van 1.
